Het kabinet-Drees IV en kabinet-Beel II (1956-1959)
Parlementaire geschiedenis van Nederland na 1945, deel 6
J.W. Brouwer en P. van der Heiden (red.)
Het vierde en laatste kabinet-Drees (1956-1958) kreeg geen enthousiaste ontvangst. De verhoudingen in de brede coalitie van PvdA, KVP, ARP en CHU waren in de voorafgaande jaren steeds slechter geworden. De verkiezingsstrijd in 1956 was fel en de formatie duurde uitzonderlijk lang. De noodzaak de bestedingen te beperken hield de partijen aanvankelijk bij elkaar, maar zodra deze ingreep was voltooid, viel de coalitie uiteen door een relatief ondergeschikt meningsverschil.
Het rompkabinet Beel-II (1958-1959) markeerde het einde van de samenwerking tussen rooms (KVP) en rood (PvdA). Het schreef nieuwe verkiezingen uit en maakte daarmee de weg vrij voor een centrumrechtse coalitie van KVP, ARP en CHU.
De formatie, de bestedingsbeperking en de val van het kabinet-Drees IV staan in dit boek centraal. Verder komen onder meer aan de orde de Hofmansaffaire, de Europese integratie, de grondpolitiek en de verhouding tussen politiek en pers.
Met applaus werd minister-president Willem Drees (PvdA) bij zijn binnenkomst bij de vergadering van de Algemene Bond van Ouden van Dagen begroet. Ze vierden dat de noodwet-Drees in 1956 werd vervangen door de permanente Algemene Ouderdoms Wet (AOW).
De eerste zitting van het Kabinet-Beel II (22-12-1958 / 19-5-1959) in de Trêveszaal te Den Haag.
